Światowy federalizm to system, w którym władze lokalne zajmują się sprawami lokalnymi, rządy krajowe sprawami krajowymi, a nowa warstwa rządu globalnego zajmuje się sprawami globalnymi. Na poziomie globalnym istniałby światowy parlament ustawodawczy wybierany bezpośrednio przez obywateli świata, upoważniona władza wykonawcza i niezależne sądownictwo. Globalny rząd nie zastąpi suwerennych narodów, będzie z nimi współpracował i uzupełniał je, zajmując się tylko kwestiami globalnymi, które nie są lepiej rozwiązywane na niższych poziomach.

Potrzebujemy światowego federalizmu, aby podjąć skuteczne działania w zakresie globalnych problemów, takich jak zmiana klimatu, pandemie, ubóstwo i wojna. Powodem, dla którego obecnie uważamy te problemy za tak trudne do rozwiązania, jest to, że kierujemy światem jako rywalizacją między narodami, a nie we wspólnym interesie ludzi. Rządy narodowe często wiedzą, jaki kierunek działań byłby najlepszy dla ludzkości, ale nie mogą go podjąć z obawy przed osłabieniem własnej pozycji na arenie światowej. Podstawową przyczyną tego dylematu jest nieograniczona suwerenność narodowa. W światowej federacji, z globalnym rządem zajmującym się problemami globalnymi, nie tylko moglibyśmy zapobiegać globalnym kryzysom i je rozwiązywać, ale moglibyśmy uruchamiać nowe, ambitne projekty. Wzrost nacjonalizmu na całym świecie może sprawić, że stworzenie światowej federacji wydaje się niemożliwe, jednak ludzkość nie może wiecznie żyć w sposób niezrównoważony. Albo stworzymy skuteczne globalne zarządzanie, albo ryzykujemy katastrofę ekologiczną. Nasz obecny system współpracy międzynarodowej został zbudowany w odpowiedzi na zniszczenia dwóch wojen światowych. Celem Federalistów Młodego Świata jest uniknięcie popełnienia tego samego błędu i zreformowanie globalnego zarządzania, zanim ludzkość doświadczy kolejnej katastrofy.

Tak. Ponad czterdzieści procent światowej populacji żyje w krajach federalnych, takich jak Etiopia, Pakistan, Meksyk, Niemcy i Stany Zjednoczone. Procesy regionalizacji na całym świecie, takie jak Unia Europejska, Wspólnota Wschodnioafrykańska i Wspólnota Karaibów, rozwijają nowe odmiany federacji. Federacje mogą rządzić różnymi kulturami, językami, religiami i grupami etnicznymi na dużych obszarach geograficznych, jednocześnie skutecznie rozwiązując problemy będące przedmiotem wspólnego zainteresowania. Jeśli chodzi o skalę, wielkość jednostki politycznej zwiększała się przez tysiąclecia od wioski do miasta, aż do narodu – do poziomu globalnego pozostaje tylko mały krok.

Światowi federaliści zgadzają się co do celu, jakim jest demokratyczna, światowa federacja, ale mają różne opinie co do tego, którą drogę wybrać. Biorąc pod uwagę, że nie można z góry wiedzieć, jak faktycznie powstanie światowa federacja, ta różnorodność opinii zapewnia ruchowi elastyczność i siłę. Drogi do światowej federacji obejmują reformę ONZ, współpracę między światowymi demokracjami, integrację regionów, takich jak Unia Europejska i Unia Wschodnioafrykańska, oraz oddolną, oddolną globalną demokrację spoza jakiegokolwiek obecnego systemu. Reforma Organizacji Narodów Zjednoczonych ONZ mogłaby zostać przekształcona w światową federację poprzez rewizję Karty Narodów Zjednoczonych, albo przechodząc bezpośrednio do przeglądu Karty, albo stopniowo, zaczynając od doradczego Zgromadzenia Parlamentarnego ONZ. Unia Demokracji Wolne demokracje mogłyby utworzyć związek. Bardziej autokratyczne kraje mogą wtedy mieć ekonomiczne i polityczne zachęty do przystąpienia do unii i demokratyzacji. Pewnego dnia może to przerodzić się w światową federację. Integracja regionalna Instytucje regionalne, takie jak Unia Europejska i Unia Wschodnioafrykańska, mogłyby zjednoczyć się na poziomie globalnym. Wzmocnienie sojuszy regionalnych prawdopodobnie pomoże promować światową federację, gdy ludzie staną się świadomi korzyści płynących ze współpracy między narodami. Oddolna światowa demokracja Można by stworzyć światowy parlament, poza ONZ, z dobrowolnymi wyborami. Wraz ze wzrostem udziału w wyborach rosła również jego legitymacja polityczna – ostatecznie przekształcając się w światową federację.

Walka z kryzysem klimatycznym i osiągnięcie zrównoważonego rozwoju opiera się obecnie na traktatach międzynarodowych, których nie można wyegzekwować. W interesie każdego narodu jest, aby nie zrobić pierwszego kroku, ponieważ postawiłoby go to w niekorzystnej sytuacji w gospodarce światowej. Podejście to okazało się nieskuteczne, o czym świadczą stale rosnące globalne temperatury i ciągłe niszczenie ekosystemu. Tylko skuteczne globalne zarządzanie i wiążące prawodawstwo mogą ograniczyć emisje gazów cieplarnianych i utrzymać nas w granicach planety.

Pomimo naszych wysiłków w zakresie kontroli zbrojeń i współpracy, stosunkami międzynarodowymi nadal rządzi zasada nieograniczonej suwerenności narodowej. Każde państwo zastrzega sobie prawo do realizacji własnych interesów, nawet kosztem innych. Takie zachowanie powinno być tak samo niedopuszczalne i nielegalne między narodami, jak między ludźmi. Światowy federalizm zapewniłby środki pokojowego i trwałego rozwiązywania konfliktów interesów poprzez stosowanie prawa światowego. Wojna między narodami w celu wyzysku sąsiadów stałaby się tak samo nie do pomyślenia, jak wojna między Teksasem a Wisconsin, Bawarią i Saksonią lub Tamil Nadu i Radżastanem.

Według Global Peace Index 2020 przemoc kosztuje świat ponad jedną dziesiątą rocznego wyniku gospodarczego. Co więcej, nierówna mozaika przepisów podatkowych zachęca firmy do wykorzystywania luk prawnych i rajów podatkowych tylko po to, by zachować konkurencyjność w zglobalizowanej gospodarce. Przy mniejszych wydatkach wojskowych i sprawiedliwym globalnym systemie podatkowym byłoby więcej niż wystarczająco pieniędzy, aby zapewnić wszystkim równe szanse.

System globalnej współpracy umożliwiłby finansowanie projektów, które napędzają całą ludzkość do przodu. Eksploracja kosmosu, badania medyczne, wymiana kulturalna i rozwój gospodarczy mogłyby skorzystać na wiążącym globalnym prawodawstwie, skutecznym demokratycznym zarządzaniu i wspólnym poczuciu człowieczeństwa, które zapewniłaby światowa federacja.

Tyrania Idea rządu światowego budzi obawy przed globalną tyranią. Jako światowi federaliści nie opowiadamy się za jednolitym rządem światowym z mocą obalenia narodów i centralnego zarządzania wszystkimi sprawami. Zamiast tego, aby przeciwdziałać ryzyku globalnego rządu tyrańskiego, opowiadamy się za tym, aby kraje zachowały suwerenność w kwestiach narodowych i współpracowały w kwestiach globalnych w ramach światowej federacji. Co więcej, dojrzałe demokracje nauczyły się przeciwdziałać ryzyku tyranii poprzez trójpodział władzy, rządy prawa, wolną prasę – zapisane w konstytucjach. Opowiadamy się za tymi samymi instytucjami na poziomie globalnym. Utrata tożsamości narodowej Uważamy, że tożsamość narodowa jest zagrożona, gdy każdy naród jest zmuszany do rozwiązywania tych samych globalnych problemów. Chociaż opowiadamy się za zjednoczoną, demokratyczną ludzkością w celu rozwiązania globalnych problemów, federalizm gwarantuje, że narody będą mogły swobodnie skupić się na własnej tożsamości narodowej, problemach i rozwiązaniach. Nie ma napięcia między tożsamością narodową w kwestiach narodowych a tożsamością globalną w kwestiach globalnych. Uwaga Chociaż zarządzanie nigdy nie może być wolne od ryzyka, brak globalnego rządu stanowi znacznie większe zagrożenie dla pokojowej i zrównoważonej egzystencji życia ludzkiego na Ziemi.

Organizacja Narodów Zjednoczonych jest organizacją międzynarodową, a nie rządem, której celem jest poprawa współpracy między rywalizującymi ze sobą krajami na chaotycznej scenie globalnej. Stanowi forum dla krajów do omawiania problemów, ale istnieje kilka celowych cech konstrukcyjnych, które uniemożliwiają zapewnienie skutecznego zarządzania: - Pięciu stałych członków Rady Bezpieczeństwa ONZ może i regularnie korzysta z prawa weta, aby zapobiec podejmowaniu działań. - Zgromadzenie Ogólne ONZ nie może uchwalać wiążących aktów prawnych i nie dysponuje mechanizmem egzekwowania rezolucji. - ONZ nie ma wyraźnego podziału władzy (tj. ustawodawczej, wykonawczej, sądowniczej). Głosowanie w oparciu o zasadę „jeden naród, jeden głos” zamiast „jedna osoba, jeden głos”. - Członkowie ONZ to narody, a nie obywatele, a ludzie nie mają możliwości bezpośredniego udziału w procesie podejmowania decyzji. Te wady projektowe tworzą ONZ, w której kraje mają ostatnie słowo. Uniemożliwia to podjęcie skoordynowanych działań w przypadku palących problemów, takich jak zmiana klimatu, pandemie, ubóstwo i wojna. Jednak w światowej federacji państwa członkowskie i obywatele podlegaliby wiążącemu światowemu prawu, sformułowanemu przez światowy parlament reprezentujący ludzkość.

YWF celowo nie zajmuje stanowiska lewicowego, prawicowego ani centrowego. Opowiadamy się za utworzeniem światowego parlamentu w celu debatowania nad pomysłami i rozwiązaniami globalnych problemów, a nie w celu podjęcia jakiejkolwiek konkretnej decyzji, jaką ten organ mógłby podjąć. Z niecierpliwością czekamy na ożywioną, ogólnoświatową debatę na tematy globalne z udziałem ludzi ze wszystkich stron politycznego spektrum. Członkowie YWF mają różne poglądy na prawie każdą kwestię poza światowym federalizmem. Wśród naszych członków są konserwatyści, socjaliści, liberałowie i wielu innych. Energicznie dyskutujemy między sobą, ale pozostajemy zjednoczeni w naszym poparciu dla globalnego, demokratycznego rządu federalnego.

Wierzymy, że każda osoba ma przyrodzone prawa, nienaruszalną godność i ma obowiązek działać solidarnie z ludzkością. Kraje autorytarne często wykorzystują swoje prawo do suwerenności w systemie międzynarodowym do dyskryminowania mniejszości w obrębie swoich granic, złego traktowania migrantów próbujących je przekroczyć i bezkarnego wywierania bezprawnego wpływu poza nimi. Globalna demokracja jest niezbędna, aby dać głos uciskanym, bez względu na ich sytuację we własnym kraju, kraju przyjmującym lub interesy autorytarnych rządów. Aby demokratyczna federacja światowa mogła funkcjonować, każdy członek globalnej społeczności musi praktykować demokratyczne rządy. Demokratyzacja krajów autorytarnych i wadliwych demokracji powinna przebiegać równolegle z tworzeniem globalnej demokracji i przynosiłaby korzyści.